Observatie: Laurent Perrier Bar

O god, mijn eerste blogbericht. Sinds een paar weken volg ik de minor Trendwatching. Hartstikke leuk, trends. Zo dacht ik voor ik aan de minor begon.
Tot ik te horen kreeg dat ik een eigen blog op moet starten. Een blog?! Dit is zo niets voor mij, waren mijn eerste gedachten. Ik ben een fan van allerlei modeblogs, volg ze op Facebook, spit ze allemaal door, gluur naar alle foto’s.  Jawel, ik kan mezelf hier uren mee vermaken. Maar ik? Een blog schrijven?

“Volg ze op Facebook, spit ze allemaal door, gluur naar alle foto’s.  Ik kan mezelf hier uren mee vermaken. Maar ik? Een blog schrijven?”

Nadat de eerste opdracht bekend was, observatie van een plaats, moest deze dame wel aan de bak. Ik besloot naar Antwerpen te rijden. Twintig minuten later stond ik in de stad met mijn fotocamera. Waar moest ik in godsnaam beginnen. Ik ben wat rond gaan lopen (uiteraard begon ik in de winkelstraat, om het mezelf niet té moeilijk te maken), en kwam toen in de Stadsfeestzaal terecht. Prachtig gebouw midden op de Meir. Ik loop hier vaker rond, maar was me nooit bewust van hoe mooi het eigenlijk was. Het is er hartstikke rumoerig, mensen lopen er als gekke rond. Niemand neemt de tijd om even te kijken naar de prachtige gouden wanden of versieringen. Het lijkt wel een balzaal! Als je het mij vraagt, zag ik mezelf hier al in een prachtige bruidsjurk van de sierlijke trappen af komen, om mezelf te laten verwelkomen op mijn eigen trouwfeest. Mijn fantasie verdween al gauw toen ik me weer bewust was van het lawaai. Reality check: iederee loopt gehaast naar de Saturn of de Blokker om zichzelf te verwennen met een TV, een wasrek of andere prularia.

Wat me opeens opviel, was dat tussen al die chaos en mensen een champagneglas stond.. In het oude gerenoveerde gebouw staat potsierlijk een reusachtig kitscherig champagneglas, met er bovenop een moderne bar gevestigd, waar je uiteraard kunt genieten van een glaasje champagne. Hier ga ik is een kijkje nemen, tenminste als ik wordt toegelaten in deze chique bar. Er zaten zoveel verschillende mensen, van een zoenend stel, een gezin met kinderen tot aan een oma achter een glas thee. Dat ik hier aan de champagne moet is dus een illusie..